Je hebt wonderkinderen en laatbloeiers onder de nieuwkomers. De Servisch-Nederlandse violist Julja Hartig maakt – begin vijftig – een opvallend laat, maar overtuigend debuut als solist met Dark Velvet. Tot nu toe bleef ze – althans op cd – vooral een van de stemmen in het Radio Filharmonisch Orkest, het ROCtet en Ludwig. Ze treedt nu uit de schaduw met een autobiografie in muziek, want alle tien werken zijn in de loop der jaren voor Hartig zelf geschreven: van Dijalozi (1990) door vader Tibor Hartig tot Air & Riffs (2022) door Veljko Nenadic. Hartig geeft de zoektocht naar identiteit – zo actueel in een wereld op drift – betekenis en zeggingskracht.